Chłopiec z latawcem Khaled Hosseini

Chłopiec z latawcem, Wydawnictwo Albatros ISBN 978-83-7659-071-4  -piękne wydanie w twardej oprawie ( choć znalazłam jedną literówkę zamiast hollywoodzkie jest lollywoodzkie, w którymś momencie)

Obok tej książki nie można przejść obojętnie, zachęca do niej wszystko - okładka - ciekawski chłopiec zerkający zza rogu, treść z tyłu książki może nieco za wiele zdradza, ale i tak czytałam z przyjemnością.
Miałam duże obawy biorąc ją do ręki, ze względu na przeczytaną wcześniej książkę Tysiąc wspaniałych słońc, którą uważam za świetną pozycję. Bałam się, że ta wcześniejsza nie sprosta moim wyobrażeniom o autorze tej książki i jego talencie do snucia opowieści.
Mogę z czystym sumieniem napisać, że się nie zawiodłam.
Początkowo akcja snuje się powoli i nic nie zapowiada, że coś się zmieni, a jednak w pewnym momencie coś zaczyna się dziać i zostajemy wrzuceni w świat bohatera, którym jest Amir. 
Amir to 12-latek mieszkający ze swoim ojcem. Matki brak i w sumie nie do końca wiadomo co się z nią stało. Razem z Amirem wychowuje się, tuż obok, syn służącego Hasan. Amir dla Hasana jest jego całym światem, zrobi dla niego wszystko, jeśli tylko by o to poprosił. Hasan dla Amira jest towarzyszem zabaw, ale zarazem nie pokazuje się z nim publicznie, gdyż sam nie zdając sobie do końca z tego sprawy - wstydzi się go - po pierwsze że jest służącym, po drugie, że posiada zajęczą wargę. 
Pewnego dnia ojciec Amira w prezencie finansuje operację plastyczną dla Hasana, by ten wreszcie miał usta takie jak każdy chłopiec w jego wieku. Amir komentuje, że wreszcie Hasan się normalnie zaczyna uśmiechać.
Jednak pewnego dnia banda wyrostków chcąc pokazać gdzie jest miejsce służącego atakuje Hasana, a jeden z nich brutalnie go gwałci. Amir jest świadkiem tej sceny, jednak nie robi nic by mu pomóc i ucieka. 
Od tego czasu więź pomiędzy Amirem a Hasanem ulega zmianie. Amir nie mogąc znieść gnębiącego go poczucia winy robi wszystko, by Hasan musiał odejść ze służby. Umyślnie podrzuca mu jeden ze swoich prezentów i w obecności ojca oskarża go o kradzież. Hasan zaś nie broni się i przyznaje, że ukradł mimo, że tego nie zrobił.
Razem z ojcem Hasan opuszcza dotąd znany mu świat i drogi dwóch chłopców rozchodzą się.
Mija pewien czas, Amir z ojcem emigruje do Ameryki uciekając przed dramatem wojny. Jednak z jego pozornego spokoju wyrywa go telefon z jego ojczyzny. Z prośbą od dawnego przyjaciela o przyjazd i słowami "że można być jeszcze dobrym" - które poruszają w nim czułą strunę.
Słowa te dla Amira wiele znaczą, czy po tylu latach uda mu się jednak zadośćuczynić zaniechaniu wobec Hasana? 
Piękny kawałek literatury, co wrażliwsze osoby powinny przed końcem czytania przygotować sobie chusteczki.
Bardzo polecam!!!
Moja ocena: 6/6