"Dziewczęta i kobiety " Alice Munro
O autorce zrobiło się głośno, gdy otrzymała Nagrodę Bookera za całokształt twórczości. Wtedy właśnie zapragnęłam przeczytać coś tej autorki. Wybór padł na Dziewczęta i kobiety.
Książka przedstawia okres dojrzewania pewnej dziewczynki. Żyje ona w dość nietypowym otoczeniu. Matka miłośniczka oper i zarazem obwoźna sprzedawczyni encyklopedii. Na dodatek agnostyczka. Ojciec mieszkający na farmie. Dość ekscentryczny przyjaciel rodziny i młodszy brat, który kompletnie jej nie rozumie. Do tego przyjaciółka, która otwiera jej drogę do związków damsko-męskich. I przyjaciel ze szkoły, z którym może porozmawiać o górnolotnych rzeczach, tak dalekich od tego, o czym myślą jej rówieśnicy. Z książki wyłania się wiarygodny obraz przeżyć najpierw dziecka, potem podlotka, a kolejno dojrzałej seksualnie dziewczyny.
Ciekawe opisy przeżyć wewnętrznych bohaterki. Zabawne sytuacje, ale i też niepokojące zachowania składają się na fabułę tej książki. Nie wiem do końca jak ją ocenić. Z jednej strony część mi się podobała, z drugiej strony zdarzało mi się przeskakiwać niektóre nudne opisy.
Zainteresowała mnie ta książka :)
OdpowiedzUsuńDa się zatracić w tej książce, ale będę chciała przeczytać jeszcze inną książkę tej autorki. :)
OdpowiedzUsuń"Dziewczęta i kobiety" to jeden z pierwszych zbiorów opowiadań Munro i z biegiem lat widać, jak jej twórczość się zmieniała. Jeśli mogę coś polecić, to jej późniejsze książki, np."Kocha, lubi, szanuje":)
OdpowiedzUsuń